این در حالی است که میانگین قیمت تمام کالاها و خدمات طی این مدت افزایش حدود ۵ برابری را نشان می دهد. همین موضوع باعث شده تا برخی این افزایش شدید قیمت مسکن را ناشی از شکل گیری حباب قیمتی در این بازار بدانند و در نقطه مقابل، برخی دیگر معتقدند که این رشد قیمتی ناشی از شرایط اقتصاد کلان کشور است و نمی توان آن را به حباب قیمتی مربوط دانست.
فارغ از اینکه آیا رشد قیمت مسکن طی حدود ۵ سال گذشته به حباب قیمتی انجامیده یا خیر، موضوع مهمی که تهدیدی برای بازار مسکن محسوب می شود و التهاب بیش تر در این بازار را به همراه دارد، کاهش شدید ساخت و ساز است. موضوعی که می تواند در سال‌های پیش رو، عدم تعادل میان عرضه و تقاضا را تشدید کند.
به طور معمول در دوران رونق بازار مسکن، شاهد افزایش سرمایه گذاری در این بخش هستیم؛ به بیان دیگر زمان هایی که قیمت مسکن افزایشی است، میزان ساخت وساز نیز با افزایش نسبی همراه است؛ این چرخه یکی از عواملی است که با افزایش عرضه به کنترل قیمت ها در این بازار کمک می کند.
اما حالا نکته نگران کننده این است که طی ۵ سال گذشته هر چند شاهد شدیدترین دوره رونق بازار مسکن طی چند دهه گذشته بودیم اما سرمایه گذاری در بخش مسکن شرایط مناسبی را تجربه نمی‌کند.
بر اساس گزارش مرکز آمار میانگین فصلی تعداد ساختمان های شروع شده توسط بخش خصوصی در شهر تهران از سال ۱۳۹۶ تا پایان سال گذشته حدود ۲۱۰۰ واحد بوده است. به بیان دیگر در هر فصل تنها حدود ۲۱۰۰ پروژه ساخت وساز توسط بخش خصوصی آغاز شده است.
این در حالی است که میانگین این رقم از سال ۱۳۸۰ حدود ۳۵۰۰ واحد بوده است. آمارها نشان می دهد که در زمان های رونق بازار مسکن، میزان ساخت و ساز به بیش از میانگین بلندمدت خود می رسد. به عنوان مثال بین سال های ۱۳۸۵ تا ۱۳۸۷ که یکی از دوران رونق بازار مسکن محسوب می شود، میانگین فصلی تعداد ساختمان های شروع شده توسط بخش خصوصی در شهر تهران به حدود ۴۶۰۰ واحد مسکونی رسید.
تمام این اعداد و ارقام نشان می دهد که شرایط در سمت عرضه مسکن و سرمایه گذاری در این بخش -نگران کننده است؛ موضوعی که می تواند منجر به ادامه التهاب در این بازار شود.
دیدگاهتان را بنویسید